Wat wij doen
We eten met de hele club een goddelijk achtgangen-en-twee-sterren-menu. We hebben stevig gespaard voor deze educatieve trip en ons budget mag op. Daan heeft al drie gangen de hik. Hem kan je hem goed opnaaien en iemand maakt hem wijs dat zijn hik over gaat als hij op kop een glas water drinkt. Daan hapt. Hij pakt zijn waterglas, beent van tafel, maakt een handstand en plant zijn voeten tegen de vitrage die voor de metershoge ramen op de bovenste verdieping van het Okura hotel hangt. Noël van Wittemberg, de sommelier-des-vaderlands, een man die al heel wat mee heeft gemaakt in zijn glansrijke carrière, kijkt er naar met een blik van: ‘Wtf heb ik hier nou aan de fiets hangen?’ Het ongemak dat iedereen voelt gaat over in een opgeluchte lach wanneer Noël Daan professioneel en met een vaderlijke blik terug naar zijn stoel dirigeert. “Was dit nou het gekste wat we hebben meegemaakt op een personeelsfeest,” vraag ik aan Nikolien in de trein richting Nijmegen. “Of was dat toch die keer dat we, achter in de oude tourbus van Frank Boeijen, na achttien rondjes Keizer Karelplein, met twintig man over elkaar geplakt tegen de zijruit lagen?” Werken in de horeca, je moet er best wat voor doen en voor laten. Maar je deelt lief en leed en dat maakt het werk wel écht.
Het belangrijkste voor ons…
Het eten in ons restaurant, ja natuurlijk. Daarin zie je onze creativiteit en ons vakmanschap. En de wijnkaart. Die is een duidelijk kijkje in onze voorkeuren en kennis. Maar, het restaurant is meer dan het interieur en deze persoonlijke keuzes. Voor ons bestaat het restaurant vooral uit mensen. Jullie. Onze gasten, voor wie we werken. We hebben al zoveel plezier met jullie gehad, verhalen gehoord, tips en dankbaarheid gekregen. We krijgen er geen genoeg van. Bedankt.